Šta je RAK PROSTATE?
Rak prostate je poznat kao zloćudni tumor koji se nalazi u prostati, a kako se razvija moguće je da se proširi i na ostale organe i tkiva. Ova vrsta karcinoma se sporije razvija u odnosu na ostale karcinome. Najčešće se pojavljuje kod muškaraca preko 40 godina, a muškarci kod kojih je neko u porodici već imao rak prostate, u većem su riziku od razvoja bolesti. Iako se razmatrala mogućnost da aktivni seksualni život povećava rizik razvoja raka prostate, većina kliničkih studija opovrgava tu mogućnost. Smatra se da postoji određena povezanost između nekih infekcija, kao što su bakterijski prostatitis i neke virusne infekcije (virus herpesa, humani papiloma virus, citomegalovirus), no takva veza do sada nije znanstveno dokazana. Desetogodišnja studija je pokazala kako muškarci s benignom hiperplazijom prostate (BHP) nemaju veći rizik od razvoja raka prostate.
Koji su UZROCI?
Tačan uzork karcinom prostate još uvijek nije moguć, te se smatra da nije u vezi sa benignom hiperplazijom prostate (BHP). Mogući faktori za karcinom prostate su poodmakla dob, genetika, hormonalni utjecaji, te toksini iz okoliša, hemikalije i industrijski proizvodi. Testosteron, muški spolni hormon koji stvaraju testisi, izravno potiče rast i normalnih stanica tkiva prostate i ćelija raka prostate. Važna implikacija te činjenice jest da medicinski postupci za smanjenje razine testosterona mogu biti, i najčešće jesu, učinkoviti u inhibiciji rasta raka prostate.
Ima dokaza i da spolno prenosive infekcije predstavljaju faktor rizika za razvoj raka prostate. Muškarci s poviješću spolno prenosivih bolesti imaju 1,4 puta veću vjerojatnost za razvoj raka prostate u usporedbi s muškarcima bez ove povijesti.
Koji su SIMPTOMI?
U ranim fazama rak prostate često ne izaziva nikakve simptome tijekom mnogo godina. Često se kao prva nenormalnost pojavi povišena vrijednost PSA u krvi ( PSA= prostata specifični antigen, objašnjeno u nastavku) ili tvrda kvržica u prostati tijekom tzv. digitorektalnog pregleda. Rijetko, kod uznapredovanije bolesti, rak može pritiskati na mokraćnu cijev. Kao rezultat toga, protok mokraće se smanjuje i mokrenje postaje teže. Pacijenti također mogu imati pečenje kod mokrenja ili krv u mokraći. Daljnjim rastom raka može doći do potpune blokade protoka mokraće što rezultira boli i proširenjem mokraćnog mjehura. Ovi simptomi sami po sebi, međutim, ne potvrđuju prisutnost raka prostate. Simptomi metastatske bolesti uključuju umor, slabost i mršavljenje.
LIJEČENJE
Na izbor liječenja utiče više faktora: starost pacijenta, opšte stanje organizma, stanje srca i pluća, stadijum razvoja raka kao i stepen maligniteta, neželjeni efekti i moguće komplikacije različitih načina liječenja itd.
Načelno može se reći da je izbor liječenja prema stadijumu razvoja tumora sljedeći:
Intraprostatični tumor
- Ekspektativan stav (ne preduzima se ništa, već se stanje pomno prati putem redovnih kontrola
- Radikalna operacija prostate (uklanjanje kompletne prostate posebnom hirurškom intervencijom
- Terapija zračenjem
Uznapredovali stadijumi
- Endokrina terapija (ima za cilj da smanji dejstvo muških polnih hormona koji pomažu rast tumora, a to se postiže operacijom-uklanjanjem testisa ili lijekovima)
Pomenute metode liječenja se ponekad mogu kombinovati.
Izvor:novi.ba
Nema komentara:
Objavi komentar